Informatyka w inżynierii komputerowej
Kierunek Informatyka w inżynierii komputerowej o profilu akademickim realizuje pełny program studiów I stopnia w zakresie Informatyki w odniesieniu do inżynierii, tzn. działalności zajmującej się rozwojem techniki i technologii.
W szczególności inżynieria komputerowa zajmująca się projektowaniem i konstrukcją nowoczesnych rozwiązań dla praktycznych problemów, z wykorzystaniem wiedzy naukowej oraz technicznej z zakresu informatyki i elektronicznej techniki cyfrowej, dostarcza produktów i narzędzi dla współczesnej inżynierii, jakimi są systemy komputerowe: uniwersalne i otwarte, w tym internet przedmiotów oraz chmury i mgły obliczeniowe oraz specjalizowane i wbudowane, w tym scalone, mikroelektroniczne, reaktywne i czasu rzeczywistego.
Inżynierowie naszego kierunku posiadają wiedzę z inżynierii oprogramowania, która integruje czynnik (ang. ware) sprzętowy (ang. hardware), programowy (ang. software) i sieciowy (ang. netware) współczesnych systemów komputerowych oraz wskazuje i rozwiązuje problemy tzw. czynnika ludzkiego (ang. peopleware) – w praktycznych aspektach informatyki.
Podstawa programowa – Informatyka – Szkoła podstawowa IV-VIII
Od wielu lat komputery wywierają coraz większy wpływ na zmiany zachodzące w funkcjonowaniu społeczeństw: w gospodarce, administracji, bankowości, handlu, komunikacji, nauce i edukacji, czy życiu osobistym obywateli. Informatyka jako dziedzina wiedzy wraz z technologiami, które wspiera, integruje się z niemal wszystkimi innymi dziedzinami i staje się ich nieodłącznym elementem. Wczesny kontakt w szkole z informatyką powinien przybliżyć uczniom możliwości zastosowań tej dziedziny oraz wzbudzić zainteresowanie informatyką. Oczekuje się, że wkraczający w zawodowe i dorosłe życie uczniowie będą przygotowani do podjęcia obowiązków i wyzwań, jakie stawia przed nimi XXI wiek. Powinni zatem poznać podstawowe metody informatyki, aby w przyszłości stosować je w praktycznych sytuacjach w różnych dziedzinach.
Do tej pory dużą uwagę w edukacji przywiązywano do kształcenia umiejętności korzystania z aplikacji komputerowych oraz zasobów i komunikacji w sieci, obejmując wszystkich uczniów kształceniem w zakresie technologii informacyjno-komunikacyjnej. Oczekiwane obecnie kompetencje obywateli w zakresie technologii cyfrowej wykraczają poza tradycyjnie rozumianą alfabetyzację komputerową i biegłość w zakresie korzystania z technologii. Te umiejętności są nadal potrzebne, ale nie są już wystarczające w czasach, gdy informatyka staje się powszechnym językiem niemal każdej dziedziny i wyposaża je w nowe narzędzia. Podstawowe zadanie szkoły – alfabetyzacja w zakresie czytania, pisania i rachowania – wymaga poszerzenia o alfabetyzację w zakresie umiejętności rozwiązywania problemów z różnych dziedzin ze świadomym wykorzystaniem metod i narzędzi wywodzących się z informatyki1) oraz na lepsze zrozumienie, jakie są obecne możliwości technologii, komputerów i ich zastosowań.
Elementem powszechnego kształcenia staje się również umiejętność programowania. Programowanie jest tu rozumiane znacznie szerzej niż tylko samo napisanie programu w języku programowania. To cały proces, informatyczne podejście do rozwiązywania problemu: od specyfikacji problemu (określenie danych i wyników, a ogólniej – celów rozwiązania problemu), przez znalezienie i opracowanie rozwiązania, do zaprogramowania rozwiązania, przetestowania jego poprawności i ewentualnej korekty przy użyciu odpowiednio dobranej aplikacji lub języka programowania. Tak rozumiane programowanie jest częścią zajęć informatycznych od najmłodszych lat, wpływa na sposób nauczania innych przedmiotów, służy właściwemu rozumieniu pojęć informatycznych i metod informatyki. Wspomaga kształcenie takich umiejętności jak: logiczne myślenie, precyzyjne prezentowanie myśli i pomysłów, sprzyja dobrej organizacji pracy, buduje kompetencje potrzebne do pracy zespołowej i efektywnej realizacji projektów.
Umiejętności nabyte podczas programowania są przydatne na zajęciach z innych przedmiotów, jak i później w różnych zawodach, niekoniecznie informatycznych.
Cele ogólne kształcenia informatycznego są takie same dla wszystkich etapów edukacyjnych. Opis wymagań szczegółowych ma charakter spiralny (przyrostowy) – na każdym etapie edukacyjnym wymaga się od uczniów umiejętności zdobytych na wcześniejszych etapach edukacyjnych i rozszerza się je o umiejętności nowe.
1) Jest to nawiązanie do operacyjnej definicji myślenia komputacyjnego (ang. computational thinking), które określa procesy myślowe towarzyszące formułowaniu problemów i ich rozwiązań w postaci umożliwiającej ich efektywną realizację z wykorzystaniem komputera. Obejmuje szeroki zakres intelektualnych metod i narzędzi, mających swoje źródło w informatyce, wywodzących się z komputerowego przetwarzania informacji i rozwiązywania problemów z pomocą komputerów w różnych dziedzinach. Integruje ludzkie myślenie z możliwościami komputerów. Według Jeannette Wing, która ukuła ten termin (2006), myślenie komputacyjne określa użyteczne postawy i umiejętności, jakie każdy, nie tylko informatyk, powinien starać się wykształcić i stosować. Dzięki takiemu szerokiemu spojrzeniu na kompetencje informatyczne, informatyka nie jest ograniczana do nauki o komputerach, ale dostarcza metod dla działalności umysłowej, które mogą być wykorzystane z korzyścią dla innych dziedzin, jak i w codziennym życiu.
Grafika komputerowa i multimedia
Grafik komputerowy to kierunek, który daje Ci możliwość zdobycia wiedzy oraz kompetencji, które są niezbędne w pracy zawodowej. Program studiów na WSB-NLU przede wszystkim opiera się na kształceniu praktycznym. Stawiamy duży nacisk na zajęcia ćwiczeniowe, projektowanie i tworzenie zasobów graficznych.
Studenci WSB-NLU mają możliwość uczestnictwa w zajęciach komercyjnych, zyskują wiele umiejętności graficznych, ale także z zakresu wiedzy informatycznej. Nasze zajęcia na specjalności Grafik komputerowy są nastawione na kształcenie umiejętności plastycznych i sztuki komunikacji wizualnej.
